Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster


Bir ablanın kardeşine duygu dolu özlemi


Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 10 Ekim 2011
Geçerli Tarih: 18 Mayıs 2024, 15:40
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=6411


Bir ablanın kardeşine duygu dolu özlemi...

Ablanın özlemi...

Görele Devge-Ünlüce Mahallesinden Ömer ve Hatice Öner'in öğrenci çocukları Barbaros Öner,henüz 13 yaşındayken elim bir trafik kazasında yaşamını yitirir ve onu çok seven abla Birsen Öner,aradan geçen yıllara rağmen unutamaz acısını hep yüreğinde taşır.1977-1989

Güzel kalan yaralar vardır...
Sen benim bazen zamansız bir dokunuş,bazense mevsimsiz bir yağmurla sızlayan ama hep güzel kalan yaramsın...

Saat gecenin üçü,yine uyku tutumadı gözlerimi.Karanlıklar içinde pencere kenarında oturmuş etrafı izliyorum.Gökyüzünde yıldızları göğün sonsuz karanlığını,bahçenin o dingin huzurlu ve hüzünlü sessizliğini dinliyorum.Yüreğimde saplı duran yalnızlık hançeriyle uçsuz bucaksız düşüncelere dalıyorum.

Kimbilir kaç kişi benimle aynı yalnızlığı paylaşıyordur.

Kimbilir kaç kişi gülüyor kaç kişi gözyaşı döküyordur.

Kimbilir kaç kişi uykunun en ağır saatlerini yaşıyor,kaç kişi benim gibi gecenin bir vakti duygularını sayfalara döküyordur.

Sensiz geçirdiğimiz bu yirmi yılda yine sensiz yaşadığımız benim için siyah beyaz geçen yıllarda hala seni içimde yaşıyorum.

Bazen düşünemiyorum,ne kadar zaman geçti üstünden bilmiyorum.

O zamanlar mutluyduk kardeştik,çocuktuk,aynı havayı soluduk,aynı evin içinde yaşadık,aynı odayı,aynı yatağı,aynı eşyaları aynı sofrayı paylaştık seninle….

Abla olarak seninle ilgili güzel hayallerim dileklerim vardı…

Ve o gün tam 20 yıl önce o kara günde seni kaybettim.

Seni kaybettiğim o günde depremler oldu içimde,bir şehir yıkıldı bedenimde,fırtınalara tutuldu gönlüm o günden beri o fırtına hiç dinmedi yıllarca içimde….

Hiçbirşey söylemeden düşürüp başını yollara,beni bırakıp gittiğin o gün hiçbirşey o eski çocuk günlerimizdeki gibi olmadı.

Sen o sonsuzluğa doğru giderken içimin çiçekleri öldü.Koyu karanlık geceler kör gecelere döndü yapayalnız….

Artık çok üşüyorum geceleri ve o seni son öpüşümü hatırlıyorum.Güzel yüzünü son görüşümü doya doya sana bakamayışımı,seni öyle görmeye dayanamadığım için yanına gelemeyişimi...

Affet bitanem pişmanım…

Keşke daha çok baksaymışım,keşke sarılsaymışım,keşke daha çok öpseymişim…

Öyle bir özlem bıraktınki içimde sana karşı….

Anılarımızı çok hatırlayamıyorum artık ama dudaklarımdaki o soğukluğu hiç unutmadım bitanem.O soğukluğu hep korudum düşüncelerimde…

Çünkü bu sana son dokunuşum seni son görüşümdü…

Alnına koyduğum o öpücük son vedaydı…

Bu senin bende bıraktığın en anlamlı hatıra,benim için…

Elini tutamadığım için affet,seni seviyorum diyemediğim için de affet,en çok da abla kardeşliği doyasıya yaşayamadık bitanem,sen gidince hayallerimde gitti,bu yıllarda hiç bulamadım onları hayata karşı hep zayıftım.Herkes için güçlüyü oynarken ben,kendim için hiç güçlü olamadım.

Kendim için yaşayamadım,sen olsaydın herşey ne kadar farklı olurdu..ama yoktun,gitmiştin ve dönmeyecektin.

Siyahlar beyaza döndü elbet hayatımda ama hiç sonu olmadı…bir zaman sonra gene siyaha döndü içim.

Seni kaybettiğim o gün kuşlar uçtu yüreğimden,uçup gittiler senin gibi…

Gidişinle hayatımıza kış geldi en çok benim ve annemin….

Sokakaları nasıl soğuktu buranın bir bilsen,nasılda yabancıydı insanlar,ne çok yeni yıl eskidi senin yokluğunda,kaç bayramlar geçti.Biz o yeni yılları,o bayramları hep eksik yaşadık,her bir şey yarım.Umutlar beklentiler hep yarım hep eksik.20 yıl oldu hala hiçbirimiz tam değiliz ve de hiç olamayacağız çünkü senin yokluğun hep bizimle olacak….,,

Ay doğsa her gece odama,yıldızlar ışıldasa yollarıma,sen yoksun ki gelmeyeceksin ki,içinde senin olacağın günlerim yok...

Nerdesin…

Beklemekle günler eskittiğim,hayallerimde hep yaşattığım,yokluğunda kendim için umutlar yeşerttiğim….

Nerdesin…

Yoruldu gözlerim,gelmeyeceğini bile bile seni beklemekten.

Kaç yaz,kaç bahar geçti,güz kışa döndü.Yağmurlar yağdı gözlerime,gelmedin,gelemezsin.Bu öyle beter bir gidiştirki sonsuz bir ayrılık.Gidenler hiç gelmez.Bu yangın hiç sönmez.Ben istemedim ki bu ayrılığı,nasıl düşünebilirdim…Nasıl kondururdum sana,kalbi güzel yüzü,güzel gönlü geniş,duygulu güzel kardeşim….

Resmin duruyor karşımda sana bakıyorum.

O kadar güzel,bir o kadar masum melek gibi….aydınlıksın…sıcaksın…duygulanıyorum.

Konuşmak istiyorum seninle….ama konuşamıyorum.

Sadece resmine bakıp yüzümdeki yaşları hissetmek istiyorum,tutuluyor dilim bir konuşabilsem, resmini bağrıma bastırıp cansız resimdeki gözlerine bakıp seni yanımda hayal edip,varlığını hissetmek,,sana,seni seviyorum,seni çok özledim demek sana,Annemi,Babamı,Caner'i, Bengü'yü,Turgay'ı ama en çok da Ada'yı anlatmak isterdim.

Hatırlarsın bitanem,O'nu sana,seni her ziyaret edişimde anlattım.

Çok severdin onu biliyormusun...

Ben ona seni analttım…

Benim odamda bir resmin var…

Hep bana seni soruyor…

Ben ona melek olup uçtu dayın,diyorum.Bizi görüyor çok seviyor,diyorum çok sevgi dolu bir çocuk ADA anlıyor beni,senin dayısı olduğunu biliyor….

Hatırlarsın gene böyleydim ben,konuşamazdım hep içimdekileri yazardım.

Gene konuşamadım bitanem sana içimden gelenleri yazarak anlatıyorum.

Beni duyuyorsun, anlıyorsun biliyorum…. bu 20 yılda sana kaçıncı yazışım….

YOLUN GECEYE DÜŞTÜĞÜNDE BİR YILDIZA DEĞERSE YÜREĞİN O YILDIZDA
BULUŞURUZ CANIM KARDEŞİM ELBET BİR GÜN…..

ABLAN Birsen Öner


Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster