1974 yılı ve ben orta okul öğrencisiyim ama bir yandan da ticaretle uğraşıyorum.

 

Bu resimde görünen karpuz sergisidir ve şu an Görele Hükümet Konağının önünde bulunmaktadır.

 

Resimde görünenler ise lokum gibi Ankara kavunudur.

 

Görele Hükümet Konağının bulunduğu mahalde eskiden Görele Yazlık sineması bulunmaktaydı.

 

Ne gam,şimdi Görele'nin bir sineması bile yok!...

 

Annem ve kardeşlerimle geceleyin bu sinemaya giderdik ve gece saat 24.00'de sinemadan çıkan aileler,izledikleri filmin etkilerini birbirlerine anlatarak evlerine yollanırlardı.

 

Görele'de geceleyin kadınlar,gençler ve erkekler sinemadan çıkıp evlerine giderlerdi....

 

Şimdiyse hava karardığında Görele'de hayat sona eriyor ey ahali...

 

İşte bu yazlık sinema önünde kurduğumuz karpuz sergimizde çok güzel karpuzlar ve kavunlar satardık.Adana Kadirli'den getirdiğimiz karpuzlar çok büyükçe olduğundan çoğunlukla sergi önünde karpuzu dilimleyerek,dilimini 25 kuruşa satardık.Görele'li hemşehrilerimiz bu karpuz dilimlerini iştahla yerlerdi.

 

İşte ben bu karpuz sergisinde yatardım,güya geceleyin karpuzumuzu çalmasınlar diye! ama nafile,karpuzumuzu en başta gece bekçileri çalarlardı,bir kaç kez yakaladım onları...

 

Sabah kalktığımda pantolon ve gömleğimi bulamazdım meğerse köpek enikleri giysilerimi biraz ötede bulunan çöp kenarına götürmüş olurlardı.Giysilerimi kuşandıktan sonra bir karpuzu yumruğumla parçalardım ve sadece göbeğini büyük bir iştahla yerdim,işte benim sabah kahvaltım karpuz göbeğiydi.

 

Bu süreçte yaşadığım çok güzel ve unutulmaz anılarım var ancak buralara sığdıramıyorum.

 

İşte bu resimdeki adam benim babam...

 

Sofuoğlu Kemal Dursun.

 

İlk kafileyle Türkiye'den Amerika'ya gitmiş,ordan Almanya'ya gelmiş ve hayatı gemilerde geçmiş bir adam.

 

İşte bu adam anneme diri dulluğu yaşatan adam,

 

Senede 20 günlüğüne Görele'ye gelmiş ve ardında bir çocuk bırakarak tekrar gurbete gitmiş olan biri adam.

 

İşte bu adam bize baba nedir tattırmamış bir adam,elimizden tutup bizi gezdirmemiş bir adam bu adam.

 

Ve yıllar sonra döndüğünde bizden esirgediği sevgiyi torunlarıyla gideren bu adamın fotoğrafını görüyorsunuz.

 

Günahıyla,sevabıyla o adam işte benim babam,

 

Nur içinde yatsın,

 

Onu çok özlüyoruz.

 

 

Ayşe Aydemir Bu resimdeki baba,bana NAZIM HİKMET siluetini anımsattı...Sahiden ne kadar çok andırıyor öyle değil mi ? ))

Ayşe Aydemir Bu resmin arka fondaki meyvelerin adı nedir? Kavun mu,karpuz mu,incir mi? Hangisi olduğuna karar veremedim.Ama bu ne büyük bereket? Acaba bu resim nerede çekilmiş,hangi kentte köyde çekilmiş?