Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster
Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 18 Şubat 2010
Geçerli Tarih: 15 Mayıs 2024, 02:43
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=244
Diplomamı alarak 20 yıl (tam olarak 19,5) önce çıkmıştım güzelim lisemin kapısından. Sanki daha dün gibi liseden mezuniyetim.
1989-90 sezonunda Görele Ticaret Lisesinden mezun olurken, bugünleri hiç tasavvur edememiştik. Neler yapabileceğimiz birer muammaydı bizler için! Hayat her birimizi bir dağın ardına atmışken, yıllar sonra bir araya gelebilme ihtimalini bile düşünmemiştik aslında!
O zamanlar Görele Lisesinin binasında emanet bir durumdaydık. Zaman zaman liseliler tarafından sığınmacıymış gibi hor görülsek de, akıp geçti zaman. Şimdi ise kendi yeni binasında, yeri değişmiş, adı değişmiş, eğitimine devam ediyor lisemiz.
Yani anlayacağınız çok şey değişmiş bu 20 yıl içinde!
10 Ocak 2009 önemli bir dönüm noktası olmuştu bizler için. Görele Ticaret Lisesi Mezunları buluşması gerçek anlamda bir kıpırdanıştı. Bu kıpırdanış 9 Ocak 2010 gecesi had safhaya ulaştı.
Aslında 2009’daki gecede 2009 Haziran ayında tekrar buluşmak için sözleşmiştik ama bazı şeyler yapılamıyor tabiî ki.
Birileri bu gecikmiş organizasyona önayak olacaktı, oldular da! Mihenk taşları Ekrem, Zeynel, Yavuz, Taliha, Sunay ve diğerleri. Hepinize sonsuz teşekkürler.
Geçmişe önem verip o günlerden anıları bir nebze yad etmek bir vefa olsa gerek! Bu vefayı sergilediniz.
Ben de bu duygular ışığında Ekrem abi ile istişare ederek, dönem arkadaşlarıma ulaşmaya çalıştım. 40 civarında arkadaşa ulaştım, ancak hiç de düşündüğüm gibi olmadı. Ulaşabildiklerimden ancak 15 civarı kişi katılmıştı bu eğlenceye. Sınıf arkadaşım Mithat Saraç ile taaa Haziran ayında almıştık uçak biletlerimizi. Karar kesindi, katılacaktık, katıldık.
Aslında Ticaret Lisesi değildi önemli olan, önemli olan Görele sevgisine ve bilincine sahip olmaktı! Bunu da ortak paydamız olan Ticaret Lisesi ile özdeşleştirdik.
Ülkemizin dört bir yanından gelenler, eskiler yeniler, öğretmenler, öğrenciler… Yıllarca görüşemeyen nice arkadaşlar hasret giderdiler, gözler doldu… Ooo kardeşler, dostum nasılsınlar, özlemişimler…
Yeni insanlarla tanışmak, eskileri yıllar sonra yeniden görmek, anıları tazelemek, dostlukların bitmediğini görmek, herkesin birbirini hasretle kucakladığını görmek, gerçekten harikaydı. Büyük haz duyduğum bir organizasyondu.
Ben de liseden sonra geçen bu zaman zarfında görüşemediğim nice dostlarımla tekrardan görüşmek, hasret gidermek fırsatı buldum.
Eski günleri andık, güldük, eğlendik, beraber horon oynadık…
Bu eğlenceli gecede en yeni mezunlar aslında bizlerdik galiba, 90 ve 91 mezunları… Bizden daha yeni mezun kimseyi göremedim ya da gözden kaçırdım.
İlginç bir konu ama maalesef ülkemizin kanayan yarasıdır “göç”!
Memleketimden de çok sayıda insan geçim derdi için büyük şehirlere göç etmek zorunda kalmıştı. Hâl böyle olunca da, bir ara kendimi gurbetçi gibi hissettim. Neredeyse tüm Görele İstanbul'daymış sanki. Memleket, İstanbul olmuş. Görele’de bu kadar kişiyi bir araya toplayamazsınız sanırım!
Eğlencenin, kemençenin üst seviyelerde olduğu yemekte, her şey çok güzeldi. Bu güzelliğin sarhoşluğu halen devam ediyor.
Bu organizasyonun bir ayrıcalığı vardı. Yöremizin değerli sanatçılarından İbrahim Can ile yine yolu okulumuzdan geçmiş olan kemençe üstadı M.Naci Keskin bizlerleydi. Ayrıca Kral Karadeniz Tv’den naklen –canlı- yayınla tüm dünyaya izletildi eğlencemiz.
Bu organizasyonda naçizane bir nebze de olsa katkılarım olabildiyse, kendimi çok mutlu hissederim. Bu itibarla onore edildiğim plaket törenlerinde ekrandan beni görenler, yıllarca görüşemediğim arkadaşlarım, geceye katılamayanlar beni arıyor ve bir dahaki gecede mutlaka orada olacağız diyorlar, biraz da kıskanıyorlar tabiî ki...
20 yıl olmuş sevgili Nuran Kala hocamızı görmeyeli. Arkadaşım Erhan Bilge ile utana sıkıla yanına gittiğimizde bizleri büyük bir sevinç ve mutlulukla karşıladı, daha kendimizi tanıtmadan bizleri tanıdı. Yılların öğretmeni tarafından böyle hatırlanır olmak ne güzel.
Okulumuzun efsane hocalarından coğrafya öğretmeni Hacı Emin Bayrak da bizlerle birlikteydi. Yine şakacı, yine güler yüzlü. Okuldayken hatırlıyorum; “Suriye’den harita getirene 10 vereceğim” derdi. Güya Suriye haritalarında Hatay ve Suriye sınırındaki güney illerimizin, Suriye sınırı içinde gösterildiğini ispat edecekti. Tabiî ki kimse getiremedi böyle bir haritayı.
Hacı Emin Bayrak ile ilgili bir hatırayı anlatıp sözlerimi sonlandırmak istiyorum.
Mevsim ilkbahar, bir çarşamba günü öğleden sonrası. Okulun bahçesinde, giriş kapısı önünde rehberlik dersi konferans biçiminde yapılıyor. İlçe Milli Eğitim Müdürü, okul öğretmenleri ve öğrenciler olarak bizler dinliyoruz. Hacı Emin Bayrak hocamız, “bizim tabirimizle Hacı Emin” kendi alanı olan coğrafya konusunda bilgilendiriyor bizleri. Anlatıyor anlatıyor ve öldürücü darbeyi vuruyor (!);
“TÜRKİYENİN HER YERİ KARADENİZ GİBİ OLSA, TÜRKİYE GAZEL SATSA ZENGİN OLUR.”
Dinleyenler, bizler kahkahalar atarak neredeyse yerlerde sürünüyoruz.
İşte budur... Başka tanımam.
Seneye daha fazlası olması, daha güçlü bir ses ve nice gecelerde tekrardan buluşmak dileğiyle.