Modern ve çağdaş Türkiyenin 90 yıllık kazanımları, sinsi ve derinden "Yeni Türkiye " perdesi altında kemiriliyor. Onlar, bir gün hedefledikleri Türkiyeyi kurabilirse ona hangi adı verecekler belli olmamakla birlikte, şimdilik yeni Türkiye diyorlar. Türkiye her aklına gelenin ismine ilaveler yapılacak bir kabile devleti değildir. İngilterede yeni İngiltere derseniz, bu anlamsız ve saçma bir kelime olarak tanımlanır. Size Eski İngiltere ile bir sorununuz mu var diye sorarlar. Bu ismi kullananlar açıkça kafalarının arkasındaki yeni Türkiyeden ne kastettiklerini mertçe millete açıklamalıdırlar.

Bu gün bazı vakıf, dernek, yurt, bakım evi ve kreşlerde gençler, çocuklar ve bebeler kendilerince modelleri belirlenen üniformalara sokulup eğitiliyor. Bu çocuklar zaman zaman büyük kalabalıklarda, törenlerde sunularak toplum alıştırılıyor ve test ediliyor. Buralarda verilen eğitim, laik Cumhuriyetin desteklediği ve planladığı din eğitimi değil, ideolojik bir amaç ve süreci uyguluyor. Buralara "abla" ve "ağabey" olarak zaman zaman gelen görevliler rutin toplantılar yapıp dini eğitim altında ideolojik ve siyasi eğitim veriyorlar. Bu alanlarda ders ve seminer verenler ve diğer görevlilerin bir kısmı belli bir sınav ve sertifikasyondan geçmeden kayıt dışı görevlilerden oluşmaktadır. Bu sıcak noktalar, resmi denetimlerden muaf ve bir nevi politik dokunulmazlık kazanan kurumlar ve mekanlardır. Eğer buralar tam bir denetime tabi tutulur ise insanları şaşırtan manzaralar ortaya çıkacaktır.

Kanunlar ve yöetmelikler gereği Devleti ve Cumhuriyeti korumak adına bürokratın yaptığı kontrol ve yaptırımlar, mevcut siyaset kurumunun aleyhine "düşmanca bir tavır" olarak değerlendiriliyor. Geçim derdinde ve gailesindeki bürokrat, görevden alınma ve sürülme hatta işine son verilme korkusu ile görevini yapamıyor. Devlet, tehlikeli bir şekilde güdümlü bir stabilizasyon ile modern dayanaklarından yoksun bırakılıyor. Bilim ve objektivizmin verilerinden uzak verilen bu akli değil nakli hurafe eğitim sonucu oluşan gençlik ve kuşak, çatışmacı ve öteleyici şekilde ayırımcı faylar oluşturuyor. Sokak ve caddelerde arabesk, siyah çarşaf, çakşır ve özenti kıyafetler boy gösteriyor. Bu gün sözüm ona dini temelli (aslında dinden uzak) terör grupları için bu alanlardan yetişen gençler potansiyel kaynak olarak görülüyor.

Toplumda yüksek ahlak, barış, bileştiricilik ve erdeme dayanan din eğitimi çok önemlidir. Bu eğitim, diğer bütün eğitim alanlarında olduğu gibi resmi görevlilerce devletin gözetiminde verilmRNelidir. Ülkemizde bu konuda diploma sahibi yetişmiş kadrolar vardır. Bu gün gelinen noktada; modern ve çağdaş Türkiye'nin en önemli dayanaklarından birisi olan Tevhidi-i tedrisat (öğretim birliği) kanunu ilga edilmesi ile medreselarin açılması açık olarak talep edilmektedir. Anadolu'da söylenen bir deyimle "biti kanlananlar" daha neler zırvalayacak hep birlikte göreceğiz.