Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster

Görele'de Yakınındaydım Babam

Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 13 Eylül 2013
Geçerli Tarih: 16 Mayıs 2024, 17:05
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=15448

Görele'de...

Doğduğum ama büyümediğim topraklarda ilk 'fındık toplama' deneyimini tüm köylülerimle aynı anda yaşadım.Zor, zahmetli, uzun soluklu bir iş.Tüm fındık emekçilerini kutluyorum. Fındık dalda kalmadı ama uygun görülen fiyat doyurucu oldu mu olmadı mı tartışılır.

Babam'a seslenerek sizlere de yeniden merhabalar diyorum...

Yakınındaydım Babam.Senin en çok sevdiğin,en uzun uykularını uyuduğun yerde.Burada, senin tek başına yaptıklarının bir kısmını yapmaya çalıştım Babam.Attığım her adımda yanımdaydın.Yaptığım her işe nezaret ettin,yanlışları içsesim olarak vurguladın. Senin yaptığın gibi olmadı hiçbir şey biliyorum ama gücüm bu kadarına yetti işte. Ellerin Babam, ellerindeki çatlaklar ve nasırlar hiç geçmedi senin. Nasıl geçsinler ki; emeğin izleri nasır olup, çatlak olup yerleşmişti ellerine ve de rengine. Şimdi bu izlerin sebeblerini, neden hiç geçmediğini biliyorum. Bizim ‘evlatların’ içindi o izler. Aç-açıkta kalmayalım, kimseye muhtaç olmayalım diye düşündün hep değil mi? Bende nasiplendim Babam o izlerden, nasırlardan. Ama hiç gocunmadım, sadece ilk zamanlar sızlamaları canımı yaksa da alıştım sonra. Alışamadıklarım, her duyduğumda içimi acıtanlar da vardı Babam. Köyümüzde beni tanıyan kimse yoktu. Adını her söylediğimde, O’nun kızıyım dediğimde, “çok iyi biriydi, hep yalnız geliyordu, neden o zamanlar da gelmediniz” demeleri canımı çok acıttı Babam. Biliyorum hiç bir mazeret yılda bir ayı seninle geçirmeye bahane değil ama yapamadım işte, gelemedim seninle. Şimdi yaşadığım pişmanlıklar acımı çoğaltmaktan başka bir işe yaramıyor, sadece “bunu yapamadığım için üzgünüm” diyebiliyorum. Bir de beni babasız birakmana alışamadım Babam. Her gün, her aklıma geldiğinde gözyaşlarım kendiliğinden süzüldü şu an olduğu gibi. Burada, senin yakınındayken sadece iki kez ağlamıştım oysa. Birincisi seni ilk ziyaret ettiğimde, diğeri ise bayramlaşmaya geldiğimde. Ölüm Babam; hayattaki tek değiştirilemeyen gerçeğin ölüm olduğunun bir kez daha ayırdına varıyorum. Ama ölümün yok olma olmadığını da biliyorum. Tanrı kendi suretinden yarattığı bir varlığı sadece burada cüzi bir süre bulunsun diye yaratmamıştır. Biliyorum gittiğin yerde buradakinden daha rahatsındır. Bunu benim Babam olduğun için değil, “iyi bir insan” olmandan dolayı söylüyorum. Hep yaptığın gibi bizim için yeni cennetler yaratmak adına önceden gittin o adını bilmediğim sonsuzlara. Orada çok çalışma olmaz mı Babam. Burada iki ayrı yerde zaten yarattın bunu. Büyüdüğüm yerin ilk halini hiç unutmadım, dikenlerle kaplı, toprak yerine ‘pür taşı’ olan o yeri bir kaç sene de nasıl değiştirdiğin gözümün önünde. Burayı ise şimdi gördüm.

Yaptığın her şeyin bir anlamı olduğunu yaşayarak anladım.

Orada,sonsuzların cennetinde mutlu ol Babam...

Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster