Evet, gözlerin ele verir, sol memenin altında bir yerlerinde kelebeklerin kanat çırpmasını andıran kıpırtılar yayılıyorsa hare hare bedenine, saklayamazsın kelebekleri, gözlerin ele verir.

Hani elin değmediğini, gözün görmediğini bilirsin ama coşkun yüreğin çağlar ve gözlerin ele verir.

Sözcükleri saklarsın, yüreğini saklarsın, duygularını sakladığını sanırsın ama gözlerin ele verir.

Sadece bir kırptı değildir yüreğine dolan, sadece kanat çırpmalar hiç değildir. Sarıp sarmalayan tüm bedenini, ateşten bir sarmaşıktır adeta kasıklarından kalbine…

Sarmaşık ışık hızıyla sarmıştır bedeni.

Gök gürültüleri içindedir bedenin.

Haykırmak istersin sessiz avazla. Ayıplar, günahlar, töreler, gelenekler, dışlanmalar ya da bunların tümü yaşadıklarının yanında anlamlarını yitirir.

Aşkının sesini duymak, gözlerine bakmak, bedenine dokunmak istersin, incitmekten korkarcasına ürkek ve narin.

Müzik beyninde ritmini yakalamış, bedenin o büyülü dansın etkisindeyken gözlerin ele verir.

Timsah sessizliği, yılan kıvraklığı, aslan kükremeleri bedenini ele geçirir.

Bu yaşadıklarının dili yok, dini yok, ırkı yok, yaşı yok.

Yaşarsın.

Gözlerin ele verir.

Dur desen de durduramazsın ki…

Kim söz dinletebilmiş ki sen dinletebilesin yüreğine.

Haydi, dur de kalbine…

Ya durursa?

Durduğunda yaşam senin içinde yok.

Öncesinde vardı, ama artık onun için, onun içinde ve onunla var işte…

Dur dediğinde duracak olan senin kalbin.

***

Teşekkür ediyorum evrene ve sana.

Öylesine hırçın, öylesine inatçı, öylesine ihtiraslı, öylesine davetkar, öylesine fütursuz, öylesine arzulu öylesine tutkulu, öylesine ateşli ve işte öylesinesin ki…

Hoş geldin yaşamıma…

Hapsedilmiş yüreğimi serbest bıraktın.

Bunun adı her ne ise, gözlerim ele verdi.

Dalgalardan korkmadan, dikenlerden korkmadan, insanlardan korkmadan, nazarlardan korkmadan yaşıyorum.

Gözler ele verir dediler.

Gözlerim ele verdi.