Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster

Mehmet Güleryüz Sevdiğim Ressamlarımızdandır

Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 30 Aralık 2012
Geçerli Tarih: 18 Mayıs 2024, 16:20
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=12667

Mehmet Güleryüz,sevdiğim ressamlarımızdandır.

Kendisiyle 17 Ağustos 1999 Gölcük depremi sürecinde tanışma şansım oldu.

Deprem sürecinde Gölcük Kriz Merkezi görevim esnasında siyah bir jeep ile Gölcük'e geldi.Yanında çok güzel bir kadın vardı.Alışıldık insanlara benzemediği hemen farkediliyordu,at kuyruğu saçı,elinde purosu felan...çok ciddi ve sert bir görüntüsü vardı.

Depremin yaralarını sarmaya çabaladığımız o günlerde;"Ben neler yapabilirim?"diye kalkmış gelmişti.

Güleryüz'ü Yenimahalle Prekons çadırkentine götürdüm.Aslında en düzenli çadırkentlerden birisi olmasına rağmen ortalık çer çöp içerisindeydi.İnsanların psikolojisi bozulmuştu ve her gelenden yardım dileniyorlardı.

Biz Güleryüz ile sohbet ederken orada bulunan kadınlar Güleryüz ile gelen kadının etrafını sarmışlar,ondan birşeyler istiyorlar!...

Sanırım kadın Türkçe bilmiyordu ve şaşkınlık içerisinde el çantasının içerisini karıştırıyor,çantasında bulabildiği sigarasını,rujunu felan etrafındaki kadınlara veriyordu.Durumu farkederek hemen oradaki kadınları dağıttım ve misafiri yanımıza getirdim ve bu olanlar karşısında çok mahcup oldum.

Güleryüz;"Ben neler yapabilirim?"diye sorunca başladım anlatmaya...derken birden duraladı ve "Ben bu pis yetişkinler için hiçbirşey yapmam"dedi.

Bosna Hersek'e gittiğini ve Sırp kuşatması altında hergün ölüm korkusuyla yaşayan insanların bile böyle pislik içinde olmadığını söyledi.

"Ben çok parası olan birisi değilim,biraz imkanım var ve onu da çocuklara kullanmak istiyorum"dedi.

Çadırkentin hemen yanında okul olmasına rağmen çocuklar korktuğu için giremiyorlardı. Okulun yanında bulunan alana bir sahra çadırı kurdurmuştum ve İstanbul üniversitesi Psikoloji bölümünden gelen gönüllü öğrenciler çocuklara öğretmenlik yapıyorlardı.

Güleryüz'e dönerek,"Öyleyse bir ahşap kreş yap",dedim.

"Olur" dedi ve kolları sıvadık.

Yenimahalle Muhtarının inşaat kalfası oğlu Yusuf Dursun ile Güleryüz'ü bir araya getirdim,sanırım 2000 lira civarında bir fiyata anlaşarak oraya tahtadan bir baraka yapıldı.

Güleryüz o gün gitti ve ilerleyen günlerden telefonla benden bilgi aldı ve baraka bittiğinde arkadaşlarıyla Gölcük'e gelerek tahta barakanın dışına resimler yaptılar.

Keşke o anları resimleyebilseydik.

Teşekkürler Mehmet Güleryüz'e...

Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster