AŞK BİR HECE

 

 

 

Ne mümkün bir yastıkta ağarsın saçlarımız,
Resmimiz bile yokken, yan yana başlarımız…

Yaşayacaksak aynı kaderi, istemem yar.

Yeni baştan dünyaya gelsek, ne anlamı var…

Dur durak dinlemeden, dönüyorum çevrende.
İster garip mevlevi, istersen pervane de.

Adamdan mı sayılır, aşk için ağlamayan?
Uğruna ömür verip, kalbini dağlamayan?

Başka kıymeti yoktur, tende emanet canın.
Değil mi ki, gönüllü kölesidir cananın?

Sırat’ta karşılaşsak, yolları sana versem.
Cennetten gül istemem, aşkından ateş dersem…

Dünyanın darasını alıp kenara koyduk.
Elde bir hece kaldı, Yarab! İşte biz buyduk!