Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster
Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 11 Haziran 2012
Geçerli Tarih: 18 Mayıs 2024, 17:32
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=11013
Hep uzakları anımsatan, gözleri belli bir noktaya daldıran, maziyi hep canlı tutan yegane duygu…
Aslında hayatın olmazsa olmazı.
Hepimiz bir şeyleri, bir yerleri, birilerini özlemez miyiz?
Özlemek, insan olmaktır.
Giden sevgilinin ardı sıra sallanan mendil, vatan borcunu ödemeye atılan ilk adım, tabuta dökülen gözyaşları, özlemin ta kendisi.
Bazen de yanındayken, canındayken tatlı bir söz, derin bir bakış, şefkatli bir dokunuştur özlenen.
Anlaşıldığını hissetmek, karşındakine güvenebilmek, doğruluğuna inanabilmektir özlenen…
Bazen topraktır,memlekettir, sıladır; bazen de, gurbete, kendinden ve herkesten kaçışa, yalnızlığadır özlem…
Hep beklenenken, hiç beklenmeyendir.
“Elveda” derken “Merhaba” diyebilmek içindir.
Nefes almak olsa da bazen boğazında bir şeylerin düğüm düğüm oluşudur.
Yeniden doğuş, kim bilir belki de sonsuza yolculuktur.
Ümitsizlik gibi gözükse de bir teselli bir umut ışığıdır.
Ne olursa olsun, neye benzerse benzesin özlemek acı verir insana.
Burun direğinin sızlaması, gözlerin kızarmasıdır.
Öyle olur ki, sanki kalbinde camlar kırılmıştır ve biri inatla o camların üzerinde gezinmektedir.
Kalbin kanar ama sadece içine akar.
Tıpkı gözyaşların gibi…
Özlemenin en güzel yanı, kavuşmak olsa gerek.
Onun tadı da bambaşkadır hani.
Çok acıkmışızdır.
Fırının önünden geçerken sıcacık ekmek kokusu gelir burnumuza.
O kokunun içimizi ısıtışı gibidir kavuşmak.
Hani güneşli bir günde yağmur yağmıştır.
Ardından gökkuşağını gördüğümüzde nasıl heyecanlanırız.
İşte o kalp atışı gibidir kavuşmak.
Bence özlem insanı olgunlaştırır.
Sabır gücünü kavileştirir.
Ve eğer sonunda kavuşmak varsa özlem; tam bir lütuftur.
Her şeyi olumlu yanıyla da görebilmek, madalyonun öbür yüzüne de bakabilmek umudu ile.