Bir yazar,iki kitap!

Bir yazar,iki kitap!

“Günler Dilsiz” ve “Değiniler”

“Suçun maddi ortamının yok edildiği bir toplumda, inanıyoruz ki suçlular ve hapishaneler de bulunmayacaktır” diyor Osman Bozkurt, “Değiniler, Mutluluğun Hukuku” adlı denemeler ve eleştiriler kitabında. Osman Bozkurt’a katılmamak elde değil. Ancak kendisinin bir diğer kitabı, “Günler Dilsiz”i oluşturan şiirler de olmayacaktır bu durumda.

Çelişkiler yumağı dünyamızın iyiyle kötü, doğruyla yanlış, eksikle fazla, güçlüyle güçsüz, varsılla yoksul ve kuşkusuz suçluyla suçsuz birlikteliği olacak ki sanat kendisine boy verecek bir ortam bulabilsin.

Tamam, eklektik baktığım doğrudur. İlk baskısı İnsancıl Yayınları arasından çıkmış bu kitabın içerdiği 11 eleştiri ve denemeyi bir kalemde saf dışı bırakabilir böylesi bir tutum. Oysa Bozkurt, bir ucu felsefeye diğer ucu toplum mühendisliğine ulaşan uzun bir yolda geniş bir yelpazede toparlamış düşüncelerini. 1990’lı yılların toplumsal ve siyasal sürecini ele alıp tümünü kültür potasında harmanlayan “Değiniler”; geriye baktığımızda yaşananların ışığında hangi aşamaları geçip bu günlere geldiğimizin de küçük bir göstergesi.

Ne çok sıkıntı, kriz, savaş yaşanmış şu son 20–30 yılda. Ne çok hayat sönmüş, ne çok insan yerini yurdunu terk etmiş, daha da edeceğinden başka.

70 gün…

Osman Bozkurt, Paris Komünü’nün 70 gün yaşadığını, ama yaşattıklarıyla hâlâ da geleceğe ışık tuttuğunu söylüyor. Bense, Bozkurt’u okurken çok daha kısa süren, ama hepimiz için belirleyici olan Gezi Direnişi, Taksim Komününü düşünüyorum. Acaba, Gezi de benzer bir şekilde geleceğe ışık tutmak ve belirleyicilik işlevini sürdürecek mi? Bunu belki Osman Bozkurt yazar, belki de çok yıllar sonra ele alındığında çok daha geniş kapsamlı anlatılır. Bekleyip görelim, diyeceğim ya… Vaktimiz yok!

Günler Dilsiz

“Eleştiri gereksiz midir” diye soruyor ve sorusunu kendisi yanıtlıyor yazar: Hayır! Eleştiri olmaksızın toplumsal gelişmenin olamayacağını ekliyor ardından da…

Bir diğer açıdan bakalım, yazarın değindiği “toplumsal gelişme”ye. Şiirle bakalım…

“Günler Dilsiz” de, “Değiniler” gibi emek yoğun bir çalışma. Şiirler sadece ‘dize’ler olarak alınırsa ele, toplumsal gelişmeyi sağlayamaz. Kuşkusuz şairin öyle bir niyeti yok, ama bir okur olarak ben, bu çerçeveden bakıyorum… en azından sizlerin bu çerçeveden bakmasını istiyorum.

“Kâğıdın ve kalemin az, duygu ve düşüncelerin kartopu gibi büyüdüğü…” tanımlaması Osman Bozkurt’un şiire de, şaire de ve onlar üzerinden topluma ve toplumsal yaşama bakışının göstergesi.

Zor şiirler Osman Bozkurt’un şiirleri. Zorluğu içerikleri… her dize yeni bir soru kapısını aralıyor, yeni bir duygu ve/veya düşünce yüklüyor. Öyle üstünkörü okunacak kitaplar değiller. Birbiri ardına eklendikçe okur olarak siz de içsel dünyanızdaki kapıları açıyorsunuz birbiri ardına. Yorum size kalmış. İnanıyorum ki şair de sizin yorumunuzun doğru olduğunu kabul edecektir.

Dilsiz kekeme…

Osman Bozkurt, toplumsal yangının 12 Eylül’le başladığını bas bas bağırıyor dizeleriyle. “Kime anlatsam anlamaz eylülde donduğumu” dizesi şahitlik yapacaktır. Aradan çıkarabileceğiniz, hayatın her anına, her alanına uygun dizeler bulacaksınız ve tam yeri geldiğinde kullandığınız zaman büyük bir gülümseme gelip oturacak yüzünüze… Çünkü Osman Bozkurt’un o dizelerinin sizi bırakmayacağını hiç ummamıştınız. Tabii, bir kez daha elinize alacaksınız “Günler Dilsiz”i.

“Duvarsız bir ev yaptım

Direklere ne hacet

Çatısı mavi mendil

Asma tavan misali

Kirişlere ne hacet

Kapısını bilen yok

Gelip de dönmeyen yok”

şiirindeki gibi sınırsız bir dünyaya pencere hatta kapı açmanızı sağlayacak Osman Bozkurt’un şiirleri. O pencereden bakmak, o kapıdan çıkıp yeni dünyalara gitmek sizin elinizde…

Günler Dilsiz, Osman Bozkurt, şiirler, Usar Yayıncılık, Ekim 2013, 79 s.

Değiniler - Mutluluğun Hukuku, Deneme-eleştiri, Osman Bozkurt, Usar Yayıncılık, Ekim 2013, 77 s.